De Ecclesiae Unitate

Caput 13

Ideo et cum orandi legem daret, addidit dicens: «Et cum steteritis ad orationem, remittite si quid habetis adversus aliquem, ut et Pater vester qui in coelis est remittat vobis peccata» (Marc. XI, 25). Et ad sacrificium cum dissensione venientem revocat ab altari, et jubet prius concordare cum fratre, tunc cum pace redeuntem Deo munus offerre (Matth. V, 24), quia nec ad Cain munera respexit Deus (Gen. IV, 5): neque enim pacatum habere Deum poterat, qui cum fratre pacem per zeli discordiam non habebat. Quam sibi igitur pacem promittunt inimici fratrum, quae sacrificia celebrare se credunt aemuli sacerdotum? An secum esse Christum cum collecti fuerint opinantur, qui extra Christi Ecclesiam colliguntur?

A Unidade da Igreja

Capítulo 13

Por esta razão, depois de ter dado a lei da oração, acrescentou, dizendo: «E quando estiverdes de pé para a oração, perdoai, se tiverdes alguma coisa contra alguém, para que também vosso Pai que está no céu vos perdoe as vossas ofensas» (Mc 11, 25). E afasta do altar aquele que vem para o sacrifício com alguma desavença, e ordena-lhe que antes esteja em harmonia com seu irmão, então, retornando em paz, ofereça sua oferta a Deus (Mt 5, 24), porque Deus não olhou para as ofertas de Caim (Gn 4, 5), pois não podia ter o pacífico Deus quem, por causa da discórdia que surge da inveja, não tinha paz com seu irmão. Que paz, então, os inimigos dos irmãos prometem a si mesmos? Que sacrifícios os rivais dos sacerdotes pensam que celebram? Porventura os que se reúnem fora da Igreja de Cristo pensam que Cristo está com eles porque se reuniram?